Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Videsne quam sit magna dissensio? Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium.
Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas.
Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Cur id non ita fit? Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? At enim hic etiam dolore. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Semper enim ita adsumit aliquid, ut ea, quae prima dederit, non deserat. Dici enim nihil potest verius. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia; Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Sed potestne rerum maior esse dissensio? Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata, quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre potuerit.
Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Et non ex maxima
parte de tota iudicabis? Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Omnis enim est natura diligens sui. Duo Reges: constructio interrete. Respondeat totidem verbis. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.
Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Quem ad modum quis ambulet, sedeat, qui ductus oris, qui vultus in quoque sit? Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Utram tandem linguam nescio? Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni?
Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Age, inquies, ista parva sunt. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia;
Qui convenit? Igitur ne dolorem quidem. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Quis non
odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Nam si beatus umquam fuisset, beatam vitam usque ad illum a Cyro extructum rogum pertulisset.