Optime, inquam. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.

Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Tum Piso: Atqui, Cicero, inquit, ista studia, si ad imitandos summos viros spectant, ingeniosorum sunt; Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Cur deinde Metrodori liberos commendas? Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis?

Is es profecto tu. At iam decimum annum in spelunca iacet. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis;

Deprehensus omnem poenam contemnet. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit;

Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? At, illa, ut vobis placet, partem quandam tuetur, reliquam deserit. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae

corporis. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur. Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere.

Quid Zeno? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis progressionibus usa augentur nec sine causa; Placet igitur tibi, Cato, cum res sumpseris non concessas, ex illis efficere, quod velis?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Duo Reges: constructio interrete. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. An hoc usque quaque, aliter in vita? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.

Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Neutrum vero, inquit ille. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes.

Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Ab

his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt.

Itaque homo in primis ingenuus et gravis, dignus illa familiaritate Scipionis et Laelii, Panaetius, cum ad Q. Quorum altera prosunt, nocent altera. Utilitatis causa amicitia est quaesita. Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?