Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus. Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Istic sum, inquit. Duo Reges: constructio interrete. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Polycratem Samium felicem appellabant. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim? Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;

Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Quis enim potest istis, quae te, ut ais, delectant, brevibus et acutis auditis de sententia decedere? Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. An nisi populari fama? Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Cave putes quicquam esse verius. Odium autem et invidiam facile vitabis.

Sin aliud quid voles, postea. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Bork Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret?

At quanta conantur! Mundum hunc omnem oppidum esse nostrum! Incendi igitur eos, qui audiunt, vides. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter

principes civitatis, P. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Cenasti in vita numquam bene, cum omnia in ista Consumis squilla atque acupensere cum decimano. Qui est in parvis malis. Quis istud possit, inquit, negare? Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Comprehensum, quod cognitum non habet?

Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui. Videsne quam sit magna dissensio? Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Tria genera bonorum;

Illi enim inter se dissentiunt. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Nulla erit controversia. Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur.

Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio. Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem? Quodsi ipsam honestatem

undique pertectam atque absolutam. Cur iustitia laudatur? Quod quidem nobis non saepe contingit. Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit; At enim hic etiam dolore.

Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Restinguet citius, si ardentem acceperit. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Itaque ad tempus ad Pisonem omnes.