Dat enim intervalla et relaxat. Scientiam pollicentur, quam non erat mirum sapientiae cupido patria esse cariorem. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Nonne odio multos dignos putamus, qui quodam motu aut statu videntur naturae legem et modum contempsisse? Haeret in salebra. Non est igitur voluptas bonum. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Qui est in parvis malis. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Sed ad rem redeamus; Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Idem adhuc; Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Negare non possum. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Atqui haec patefactio quasi rerum opertarum, cum quid quidque sit aperitur, definitio est. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Sit enim idem caecus, debilis. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis

ea tenebas? Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Summus dolor plures dies manere non potest? Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit;

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Sullae consulatum? Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni;

Cur haec eadem Democritus? Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Verum hoc idem saepe faciamus. Bestiarum vero nullum iudicium puto. An est aliquid, quod te sua sponte delectet?

Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Quid censes in Latino fore? Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis.

Dic in quovis conventu te omnia

facere, ne doleas. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat.

Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Duo Reges: constructio interrete. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.