Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Quid interest, nisi quod ego res notas notis verbis appello, illi nomina nova quaerunt, quibus idem dicant? Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Istic sum, inquit. Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem. Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor.

Quod quidem iam fit etiam in Academia. Id Sextilius factum negabat. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse? Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Quod cum dixissent, ille contra. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;

Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. At, si voluptas esset bonum, desideraret. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Vives, inquit Aristo, magnifice atque praeclare, quod erit cumque visum ages, numquam angere, numquam cupies, numquam timebis. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Quare, quoniam

de primis naturae commodis satis dietum est nunc de maioribus consequentibusque videamus.

Duo Reges: constructio interrete. Quae sequuntur igitur? Quid ergo hoc loco intellegit honestum? Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Id Sextilius factum negabat. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.

Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit. Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis?

Oratio me istius philosophi non offendit; Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Sed ille, ut dixi, vitiose. Sin aliud quid voles, postea. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus;

Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Quae est igitur causa istarum angustiarum? Recte dicis; Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Hic ambiguo ludimur. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis

se privasse;

Itaque contra est, ac dicitis; Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Frater et T.