Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Cave putes quicquam esse verius. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Bork

Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?

Urgent tamen et nihil remittunt. At iam decimum annum in spelunca iacet. Audi, ne longe abeam, moriens quid dicat Epicurus, ut intellegas facta eius cum dictis discrepare: Epicurus Hermarcho salutem. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Torquatus, is qui consul cum Cn. Cur id non ita fit? Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?

Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Zenonem roges; Haec igitur Epicuri non probo, inquam. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.

Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Quis enim redargueret? Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Quod autem magnum dolorem brevem, longinquum levem esse dicitis, id non intellego quale sit.

Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Sin laboramus,

quis est, qui alienae modum statuat industriae? Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Si longus, levis dictata sunt. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?

Hi curatione adhibita levantur in dies, valet alter plus cotidie, alter videt. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? In primo enim ortu inest teneritas ac mollitia quaedam, ut nec res videre optimas nec agere possint. Sed quae tandem ista ratio est? Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Polycratem Samium felicem appellabant. Cur haec eadem Democritus? Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Utrum igitur percurri omnem Epicuri disciplinam placet an de una voluptate quaeri, de qua omne certamen est? Duo Reges: constructio interrete. Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est?

Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Cum salvum esse flentes sui respondissent, rogavit essentne fusi hostes. Primum divisit ineleganter; Omnis enim est natura diligens sui. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Duo enim genera quae erant, fecit tria.

Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex

callidus comparandarum voluptatum diceretur. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Age, inquies, ista parva sunt. Intrandum est igitur in rerum naturam et penitus quid ea postulet pervidendum; Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Nos cum te, M.