Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Duo Reges: constructio interrete. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem.

Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;

At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Hunc ipsum Zenonis aiunt esse finem declarantem illud, quod a te dictum est, convenienter naturae vivere. Satis est ad hoc responsum. Quid, quod res alia tota est?

Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. Paria sunt igitur. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum.

Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris,

traducas me ad te totum licebit.

Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;

Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat; Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. In schola desinis. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Quare attende, quaeso. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere.

Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?

Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Tertium autem omnibus aut maximis rebus

iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere.

Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Sed ille, ut dixi, vitiose. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Negat enim summo bono afferre incrementum diem.