Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Bork

Laelius clamores sofòw ille so lebat Edere compellans gumias ex ordine nostros. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Sed plane dicit quod intellegit. Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia. Ratio quidem vestra sic cogit.

Si enim ad populum me vocas, eum. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Si longus, levis dictata sunt. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Quid enim?

Quonam, inquit, modo? Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Quare ad ea primum, si videtur; Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.

Bonum patria: miserum exilium. Duo Reges: constructio interrete. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet.

Quo igitur,

inquit, modo? Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Quid enim possumus hoc agere divinius? Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse; Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Si longus, levis dictata sunt. Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat?

Quae contraria sunt his, malane? Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. An hoc usque quaque, aliter in vita?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non potes, nisi retexueris illa. Bork In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Facillimum id quidem est, inquam. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Quare conare, quaeso.

Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Quae qui non

vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Alterum significari idem, ut si diceretur, officia media omnia aut pleraque servantem vivere. Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.