Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Quis istud possit, inquit, negare? Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?

Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Qua igitur re ab deo vincitur, si aeternitate non vincitur? Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.

Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria? Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum.

Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?

Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Nunc vero a primo quidem mirabiliter occulta natura est nec perspici nec cognosci potest. Inquit, dasne adolescenti veniam? At iam decimum annum in spelunca iacet.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Et ille ridens:

Age, age, inquit,-satis enim scite me nostri sermonis principium esse voluisti-exponamus adolescenti,. Duo Reges: constructio interrete. Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Non potes, nisi retexueris illa. Bork Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Que Manilium, ab iisque M. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.

Mihi enim erit isdem istis fortasse iam utendum. Rationis enim perfectio est virtus; Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Alia quaedam dicent, credo, magna antiquorum esse peccata, quae ille veri investigandi cupidus nullo modo ferre potuerit. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Hi autem ponunt illi quidem prima naturae, sed ea seiungunt a finibus et a summa bonorum; Easdemne res? Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Oratio me istius philosophi non offendit; Num quid tale Democritus? Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit, illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.

Facillimum id quidem est, inquam. Ut scias me intellegere, primum idem esse dico

voluptatem, quod ille don. Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Pauca mutat vel plura sane; Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.