Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; At multis malis affectus. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Duo Reges: constructio interrete.
Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Sed virtutem ipsam inchoavit, nihil amplius. Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit;
-, sed ut hoc iudicaremus, non esse in iis partem maximam positam beate aut secus vivendi. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Sumenda potius quam expetenda. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.
Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. Maximus dolor, inquit, brevis est. Quid enim de
amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit;
Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? A mene tu? Murenam te accusante defenderem. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Disserendi artem nullam habuit. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.
Minime vero istorum quidem, inquit. Tanta vis admonitionis inest in locis; Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum. Omnes enim iucundum motum, quo sensus hilaretur. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.
Et quidem, inquit, vehementer errat; Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.
Iam illud quale tandem est, bona praeterita non effluere sapienti, mala meminisse non oportere? Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Praeterea et appetendi et refugiendi et omnino rerum gerendarum initia proficiscuntur aut a voluptate aut a dolore. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.
Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit
effectum? Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Quid est igitur, inquit, quod requiras? At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?