Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Minime vero istorum quidem, inquit. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Quod si ita se habeat, non possit beatam praestare vitam sapientia. Duo Reges: constructio interrete.

Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus?

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Nihil opus est exemplis hoc facere longius.

Gerendus est mos, modo recte sentiat. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Quid paulo ante, inquit, dixerim nonne meministi, cum omnis dolor detractus esset, variari, non augeri voluptatem? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Bestiarum vero nullum iudicium puto.

Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Itaque quantum adiit periculum! ad honestatem enim illum omnem conatum suum referebat, non ad voluptatem. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae

dicta sunt. Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Hoc tu nunc in illo probas. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Sullae consulatum? Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;

Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. In primo enim ortu inest teneritas ac mollitia quaedam, ut nec res videre optimas nec agere possint. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Quo studio Aristophanem putamus aetatem in litteris duxisse?

Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Si enim ad populum me vocas, eum. Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.

Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Iam contemni non poteris. Bonum liberi: misera orbitas. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet?

Quae rursus dum sibi evelli ex ordine nolunt, horridiores evadunt, asperiores, duriores et oratione et moribus. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Ego vero isti, inquam, permitto. Atque ab isto

capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti. Dat enim intervalla et relaxat.

Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Sed haec omittamus; Prioris generis est docilitas, memoria; Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? Restinguet citius, si ardentem acceperit.