Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; At certe gravius. O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Dicam, inquam, et quidem discendi causa magis, quam quo te aut Epicurum reprehensum velim. Tria genera cupiditatum, naturales et necessariae, naturales et non necessariae, nec naturales nec necessariae.

Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.

Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis. Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. At coluit ipse amicitias. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Sed nonne merninisti licere mihi ista probare, quae sunt a te dicta?

Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Quam illa ardentis amores excitaret

sui! Cur tandem? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere. Quippe: habes enim a rhetoribus; Et si turpitudinem fugimus in statu et motu corporis, quid est cur pulchritudinem non sequamur? Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.

Si longus, levis dictata sunt. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; De malis autem et bonis ab iis animalibus, quae nondum depravata sint, ait optime iudicari.

Duo Reges: constructio interrete. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Graece donan, Latine voluptatem vocant. Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.

Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Ipse Epicurus fortasse redderet, ut Sextus Peducaeus, Sex. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-.

Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali. At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Disserendi artem nullam habuit.

Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est? Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Quid iudicant sensus? Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Parvi

enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset.