Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Sed quod proximum fuit non vidit. Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.

Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus. Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Si longus, levis dictata sunt.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nunc dicam de voluptate, nihil scilicet novi, ea tamen, quae te ipsum probaturum esse confidam. Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere. Duo Reges: constructio interrete. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Certe non potest. Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt.

Quod iam a me expectare noli. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine;

Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Praeclare hoc quidem. Earum etiam rerum, quas terra gignit, educatio quaedam

et perfectio est non dissimilis animantium. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus.

Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Hos contra singulos dici est melius. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum. Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.

Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Que Manilium, ab iisque M. Ne vitationem quidem doloris ipsam per se quisquam in rebus expetendis putavit, nisi etiam evitare posset.

Vide igitur ne non debeas verbis nostris uti, sententiis tuis. Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem. Que Manilium, ab iisque M. Satis est ad hoc responsum. Gerendus est mos, modo recte sentiat. Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?

Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Efficiens dici potest. Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest. Sed quod proximum fuit non vidit. Quantam rem agas, ut Circeis qui habitet totum hunc mundum suum municipium esse existimet? Tum ille: Ain tandem? Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

Si enim ad populum me vocas,

eum. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Verum hoc idem saepe faciamus.