Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Quod autem ratione actum est, id officium appellamus. Itaque ab his ordiamur. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?

Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Prioris generis est docilitas, memoria; Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Quibus rebus vita consentiens virtutibusque respondens recta et honesta et constans et naturae congruens existimari potest. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum.

Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum; An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.

Hoc non est positum in nostra actione. Cur ipse Pythagoras et Aegyptum lustravit et Persarum magos adiit? Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? An eum discere ea mavis, quae cum plane

perdidiceriti nihil sciat?

Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Ubi ut eam caperet aut quando? Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Duo Reges: constructio interrete. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Sed ut iis bonis erigimur, quae expectamus, sic laetamur iis, quae recordamur. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere.

Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Itaque et manendi in vita et migrandi ratio omnis iis rebus, quas supra dixi, metienda. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.

Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Quare ad ea primum, si videtur; At enim sequor utilitatem. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Quod, inquit, quamquam voluptatibus quibusdam est saepe iucundius, tamen expetitur propter voluptatem.

Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Quodcumque in mentem incideret, et quodcumque tamquam occurreret. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Quis istud possit, inquit, negare?

Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Sit ista in Graecorum levitate perversitas, qui maledictis insectantur eos, a quibus de veritate dissentiunt. Primum divisit ineleganter; Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.

Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Stuprata per vim Lucretia a regis filio testata civis se ipsa interemit.